Hoeveel kamelen?
Door: Barbara
Blijf op de hoogte en volg Barbara
16 Augustus 2014 | Jordanië, Mādabā
Om op bovenstaand antwoord te geven: mijn beste bod tot nu toe staat op 10, plus een geit en een paar kippen voor mijn moeder. Voor hen die niet zo thuis zijn in de Islamitische cultuur, die kamelen zijn voor mijn vader, om mij mee te ‘kopen’.
Dit is een verhaaltje over de genderverhoudingen zoals ik die ervaar. Oftewel: Babs & De Jordaanse Kerels. (Parental Advisory: Explicit Text.)
Deze week leerde ik dat een kameel 5000JD, gelijk aan 5000 euro, waard is. Dus achteraf was ik misschien iets te snel in het afslaan van zo’n goed bod. (Sorry pa, loop je toch even 50.000 euro mis.) De betreffende kerel was eigenlijk advocaat (ik heb zijn licentie gezien), maar de hele rit van bijna een uur heeft hij geklaagd dat hij uit wanhoop maar taxi reed, want in de advocatuur zijn de banen schaars. Met andere woorden, hij had geen familieleden werkzaam in het recht die hem aan een baan konden helpen. Het tot dan toe hoogste bod was 7 kamelen geweest, dus ik heb hem gezegd hoe gevleid ik was, maar dat mijn vader -helaas- allergisch is voor kamelen. Het hele bod heeft mij de rest van de tijd gered, in die zin dat niemand er tegenop durfde te bieden. Behalve misschien de bedoeïenen die ik ontmoette op een bruiloft. Hoewel zij het massaal eens waren met dat hoge bod, bood verder niemand zich aan die er zoveel voor mij over had. En dus was er, aldus de kerels, helaas maar één bruiloft die middag. Oprecht jammer vonden ze, want ‘met de goede dingen in het leven moet je niet wachten’. Daarmee had ik desalniettemin mijn bruiloft afgewend.
Dat was wel even slikken (niet letterlijk, dat komt nog), want onder de bedoeïenen zijn echt onwijs veel kerels die door zouden kunnen gaan voor Johnny Depp uit Pirates of the Caribbean en toegegeven, ik heb ze weleens lelijker gezien. En dan leven ze ook nog eens het meest vrije leven dat ik me voor kan stellen. Denk denk denk... Nee, sorry, toch maar niet. Wat ik me niet voor kan stellen is dat ik de rest van mijn leven gekleed zou moeten gaan in een tent.
Hoe meer ik me echter kleedde naar hun normen, hoe meer ik relatiemateriaal leek te worden. En verder dan van enkels tot polsen en los een sjaal om mijn hoofd ging dat niet eens. Niettemin heb ik vaker ‘you are beautiful!!’ gehoord dan in Nederland in de afgelopen 5 jaar, en mijn ego had daar toch best lol in.
Context: ik ben single en leef nu al bijna een jaar celibatair. ‘So, is there anybody I can safely and respectfully exploit around here?’
De eerste vakantiefling die zich aandeed was Justin, een hele stoere Amerikaanse zeebink vol met tatoeages. Het enige nadeel voor deze pacifist (ik dus) was de kerel zijn beroep, namelijk dat van ex-navy seal die nu ingehuurd werd om een schip te beschermen van piraten op weg van Manilla naar Lebanon. Toch snapte ik hem wel: mocht ik als kerel geboren zijn dan zou ik zo’n luizenleventje voor $12.000 per maand misschien ook overwegen. Ik zal jullie de details a la 50 Shades of Grey besparen, maar het waren 3 wilde nachten.
En vroeg of laat is er toch weer een moslim die het probeert en door zijn schattige lach en keurige toenadering toch weer het voordeel krijgt van de twijfel. Ik ben er in Egypte ook al in gestonken, maar ik zeg, dames: NIET DOEN. Veel te veel gedoe er omheen. Ten eerste zetten ze je uit je hotel want oh wee als je een kerel toelaat op je kamer. Dus wordt het ergens anders in de stad een hotel vinden waar vrienden van hem werken en waar je een nachtje (of een paar uur) gebruik kunt maken van een kamer, uiteraard zwart betalend. Nu ben ik best te porren voor een avontuurtje, maar bedenk dat moslims al problemen ervaren na 2 glazen bier, bijzonder weinig ervaring hebben met vrouwen op een bepaald vlak, hun familie je op de één of andere manier in de nek loopt te hijgen (in dit geval was er maar liefst keus uit 7 broers en 4 zussen, en natuurlijk pa en ma) en ze vroeg of laat toch weer allerlei gewetensbezwaren krijgen. Je moet maar net het moment treffen dat de muezzin een oproep doet voor het gebed en daar heb je het gelazer al…
Daar zit ik nu dus om 22:30, toch maar alleen met een biertje en een film. 25JD armer omdat hij het hotel niet kan betalen met zijn 250JD per maand, en dan werkt hij nog wel voor de Jordaanse televisie. En we zijn er nog geen uur geweest. Familie problemen… Eerlijk gezegd denk ik dat één van zijn oudere broers ons al lang in de smiezen had. Misschien had ik eergisteren niet zo luid tegen hem moeten roepen dat ik zijn broer ging ontvoeren, maar ja, dat was de whiskey, want vandaag zei hij ineens véél minder enthousiast gedag.
Misschien ben je nu wel onaangenaam verrast, maar ik geniet stiekem toch van deze kleine avontuurtjes, hoewel ik er nu wel weer genoeg van heb geproefd. Welterusten!
Edit: Hihi, blijkt dus dat het voor Jordaanse mannen verboden is om met vrouwelijke toeristen een hotelkamer te delen, en de manager die ook een keer aanwezig was tevens voor de toeristenpolitie werkt! Aha, weten we ook hoe dat zit, ik vermoedde nog jaloezie. Sorry Nabir!
Ps. Het werkelijk interessante verhaal over de bedoeïenen bruiloft waar ik te gast was volgt nog ;)
Dit is een verhaaltje over de genderverhoudingen zoals ik die ervaar. Oftewel: Babs & De Jordaanse Kerels. (Parental Advisory: Explicit Text.)
Deze week leerde ik dat een kameel 5000JD, gelijk aan 5000 euro, waard is. Dus achteraf was ik misschien iets te snel in het afslaan van zo’n goed bod. (Sorry pa, loop je toch even 50.000 euro mis.) De betreffende kerel was eigenlijk advocaat (ik heb zijn licentie gezien), maar de hele rit van bijna een uur heeft hij geklaagd dat hij uit wanhoop maar taxi reed, want in de advocatuur zijn de banen schaars. Met andere woorden, hij had geen familieleden werkzaam in het recht die hem aan een baan konden helpen. Het tot dan toe hoogste bod was 7 kamelen geweest, dus ik heb hem gezegd hoe gevleid ik was, maar dat mijn vader -helaas- allergisch is voor kamelen. Het hele bod heeft mij de rest van de tijd gered, in die zin dat niemand er tegenop durfde te bieden. Behalve misschien de bedoeïenen die ik ontmoette op een bruiloft. Hoewel zij het massaal eens waren met dat hoge bod, bood verder niemand zich aan die er zoveel voor mij over had. En dus was er, aldus de kerels, helaas maar één bruiloft die middag. Oprecht jammer vonden ze, want ‘met de goede dingen in het leven moet je niet wachten’. Daarmee had ik desalniettemin mijn bruiloft afgewend.
Dat was wel even slikken (niet letterlijk, dat komt nog), want onder de bedoeïenen zijn echt onwijs veel kerels die door zouden kunnen gaan voor Johnny Depp uit Pirates of the Caribbean en toegegeven, ik heb ze weleens lelijker gezien. En dan leven ze ook nog eens het meest vrije leven dat ik me voor kan stellen. Denk denk denk... Nee, sorry, toch maar niet. Wat ik me niet voor kan stellen is dat ik de rest van mijn leven gekleed zou moeten gaan in een tent.
Hoe meer ik me echter kleedde naar hun normen, hoe meer ik relatiemateriaal leek te worden. En verder dan van enkels tot polsen en los een sjaal om mijn hoofd ging dat niet eens. Niettemin heb ik vaker ‘you are beautiful!!’ gehoord dan in Nederland in de afgelopen 5 jaar, en mijn ego had daar toch best lol in.
Context: ik ben single en leef nu al bijna een jaar celibatair. ‘So, is there anybody I can safely and respectfully exploit around here?’
De eerste vakantiefling die zich aandeed was Justin, een hele stoere Amerikaanse zeebink vol met tatoeages. Het enige nadeel voor deze pacifist (ik dus) was de kerel zijn beroep, namelijk dat van ex-navy seal die nu ingehuurd werd om een schip te beschermen van piraten op weg van Manilla naar Lebanon. Toch snapte ik hem wel: mocht ik als kerel geboren zijn dan zou ik zo’n luizenleventje voor $12.000 per maand misschien ook overwegen. Ik zal jullie de details a la 50 Shades of Grey besparen, maar het waren 3 wilde nachten.
En vroeg of laat is er toch weer een moslim die het probeert en door zijn schattige lach en keurige toenadering toch weer het voordeel krijgt van de twijfel. Ik ben er in Egypte ook al in gestonken, maar ik zeg, dames: NIET DOEN. Veel te veel gedoe er omheen. Ten eerste zetten ze je uit je hotel want oh wee als je een kerel toelaat op je kamer. Dus wordt het ergens anders in de stad een hotel vinden waar vrienden van hem werken en waar je een nachtje (of een paar uur) gebruik kunt maken van een kamer, uiteraard zwart betalend. Nu ben ik best te porren voor een avontuurtje, maar bedenk dat moslims al problemen ervaren na 2 glazen bier, bijzonder weinig ervaring hebben met vrouwen op een bepaald vlak, hun familie je op de één of andere manier in de nek loopt te hijgen (in dit geval was er maar liefst keus uit 7 broers en 4 zussen, en natuurlijk pa en ma) en ze vroeg of laat toch weer allerlei gewetensbezwaren krijgen. Je moet maar net het moment treffen dat de muezzin een oproep doet voor het gebed en daar heb je het gelazer al…
Daar zit ik nu dus om 22:30, toch maar alleen met een biertje en een film. 25JD armer omdat hij het hotel niet kan betalen met zijn 250JD per maand, en dan werkt hij nog wel voor de Jordaanse televisie. En we zijn er nog geen uur geweest. Familie problemen… Eerlijk gezegd denk ik dat één van zijn oudere broers ons al lang in de smiezen had. Misschien had ik eergisteren niet zo luid tegen hem moeten roepen dat ik zijn broer ging ontvoeren, maar ja, dat was de whiskey, want vandaag zei hij ineens véél minder enthousiast gedag.
Misschien ben je nu wel onaangenaam verrast, maar ik geniet stiekem toch van deze kleine avontuurtjes, hoewel ik er nu wel weer genoeg van heb geproefd. Welterusten!
Edit: Hihi, blijkt dus dat het voor Jordaanse mannen verboden is om met vrouwelijke toeristen een hotelkamer te delen, en de manager die ook een keer aanwezig was tevens voor de toeristenpolitie werkt! Aha, weten we ook hoe dat zit, ik vermoedde nog jaloezie. Sorry Nabir!
Ps. Het werkelijk interessante verhaal over de bedoeïenen bruiloft waar ik te gast was volgt nog ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
